Otyłość jest jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych współczesnego świata. Dotyczy coraz większej liczby osób, a jej skutki mają dalekosiężne konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Otyłość jest klasyfikowana w zależności od wskaźnika masy ciała (BMI) i może przybierać różne stopnie nasilenia. Otyłość olbrzymia, czyli otyłość III stopnia, jest najcięższą formą tego schorzenia. W tym artykule wyjaśnimy, co oznacza otyłość olbrzymia, jak się ją diagnozuje, czym się różni od innych stopni otyłości i jak wygląda leczenie tej choroby.
Czym jest otyłość olbrzymia?
Otyłość olbrzymia to stan, w którym nadmiar tkanki tłuszczowej w organizmie staje się poważnym zagrożeniem dla zdrowia. Jest to najcięższy stopień otyłości, w którym wskaźnik BMI (Body Mass Index) przekracza wartość 40. Otyłość olbrzymia wiąże się z wieloma powikłaniami zdrowotnymi, w tym chorobami układu sercowo-naczyniowego, cukrzycą typu 2, nadciśnieniem tętniczym, a także problemami ze stawami i oddychaniem.Jak diagnozujemy otyłość olbrzymią?
Diagnoza otyłości olbrzymiej opiera się na pomiarze wskaźnika BMI. BMI to stosunek masy ciała do wzrostu osoby, który pozwala na określenie stopnia otyłości. Wskaźnik BMI wylicza się, dzieląc masę ciała (w kilogramach) przez wysokość (w metrach) podniesioną do kwadratu. Na podstawie wyników BMI wyróżnia się następujące klasy otyłości:- Otyłość I stopnia – BMI wynosi od 30 do 34,9.
- Otyłość II stopnia – BMI wynosi od 35 do 39,9.
- Otyłość III stopnia (otyłość olbrzymia) – BMI przekracza 40.
Różnice między stopniami otyłości
Chociaż wszystkie stopnie otyłości wiążą się z ryzykiem poważnych konsekwencji zdrowotnych, otyłość III stopnia (otyłość olbrzymia) jest najgroźniejsza. W przypadku otyłości I i II stopnia, leczenie polega zazwyczaj na zmianach w stylu życia, takich jak dieta i aktywność fizyczna. W otyłości olbrzymiej sama zmiana nawyków żywieniowych i zwiększenie aktywności fizycznej często nie przynoszą wystarczających rezultatów, a w takich przypadkach konieczne może być leczenie medyczne, w tym leczenie chirurgiczne.Skutki zdrowotne otyłości olbrzymiej
Otyłość III stopnia ma szereg poważnych konsekwencji zdrowotnych. Nadmierna masa ciała, a przede wszystkim nadmiar tkanki tłuszczowej, wpływa na wszystkie układy organizmu, prowadząc do licznych problemów zdrowotnych, takich jak:- Choroby układu sercowo-naczyniowego – otyłość olbrzymia zwiększa ryzyko wystąpienia chorób serca, takich jak zawał mięśnia sercowego, niewydolność serca, a także udar mózgu. Zwiększa to także ryzyko nadciśnienia tętniczego i insulinooporności.
- Cukrzyca typu 2 – osoby z otyłością olbrzymią są znacznie bardziej narażone na rozwój cukrzycy typu 2. Nadmiar tkanki tłuszczowej zaburza metabolizm glukozy, co może prowadzić do insulinooporności i podwyższonego poziomu cukru we krwi.
- Choroby stawów – nadmierna masa ciała zwiększa obciążenie stawów, szczególnie stawów kolanowych i biodrowych, co może prowadzić do przewlekłych bólów stawów, a nawet do ich uszkodzenia.
- Problemy z oddychaniem – osoby z otyłością olbrzymią często doświadczają trudności w oddychaniu, zwłaszcza podczas snu, co prowadzi do zespołu bezdechu sennego. Może to również wpłynąć na ogólną kondycję organizmu i jakość snu.
- Problemy psychiczne – osoby z otyłością III stopnia mogą cierpieć na depresję, lęki i obniżoną samoocenę, związane z wyglądem zewnętrznym i trudnościami w codziennym funkcjonowaniu.