Hipomagnezemia czyli niedobór magnezu w organiźmie, to zbyt niskie jego stężenie. Jakie są objawy niedoboru magnezu oraz o czym warto pamiętać?
Czym jest hipomagnezemia?
Hipomagnezemia jest to zbyt niskie stężenie magnezu we krwi. Prawidłowe stężenie wynosi od 0,65 – 1,2 mmol/l. Zatem stężenie magnezu poniżej normy, będzie określane jako hipomagnezemia. Zakres normy może się niewiele różnić w zależności od laboratorium, które analizowało próbkę krwi.
Warto wiedzieć, że magnez jest ważny dla organizmu, ponieważ bierze udział w wielu procesach w organizmie. Działa na układ mięśniowy, nerwowy oraz ma wpływ na serce. Jego stężenie w 99% znajduje się komórkach, a tylko 1% występuje w płynie pozakomórkowym.
Należy pamiętać, że dobowa zawartość magnezu wynosi ok. 420 mg dla mężczyzn oraz 320 mg dla kobiet. Magnez można spotkać w pełnych ziarnach, orzechach, czekoladzie oraz w zielonych warzywach.
Warto wiedzieć, że niedobór magnezu może mieć związek m.in. z miażdżycą, kamicą nerkową, nadciśnieniem tętniczym, a także cukrzycą typu II.
Jakie są przyczyny niedoboru magnezu?
Istnieje wiele przyczyny, które powodują niedobór magnezu.
- Alkoholizm
- Stosowanie niektórych leków
- Nieodpowiednia dieta
- Zaburzenia trawienia
- Choroby nerek
- Wymioty
- Biegunka
- Żywienie pozajelitowe
- Stres
- Ostre zapalenie trzustki
- Przetoka w przewodzie pokarmowym
Niedobór magnezu – objawy
Zazwyczaj łagodny oraz umiarkowany niedobór magnezu – nie prezentuje objawów. Zaburzenie występuje często, lecz objawy występują bardzo rzadko.
Objawy często występują w sytuacji w której stężenie spadło poniżej 0,5 mmol/l lub zmniejsza się gwałtownie.
Do objawów hipomagnezemii można zaliczyć m.in.:
- zmiany w EKG,
- zaburzenia rytmu serca,
- osłabienie mięśni,
- skurcze mięśni,
- zaburzenia czucia.
W przypadku bardzo dużego niedoboru, mogą pojawić się napady drgawek, a także zaburzenia świadomości.
Diagnostyka i leczenie
W zależności stanu zdrowia, należy wezwać zespół ratownictwa medycznego lub udać się na wizytę do lekarza rodzinnego. Hipomagnezemie rozpoznaje się na podstawie oceny stężenia magnezu we krwi. Po uzyskaniu wyników i stwierdzeniu niedoboru, lekarz ustali przyczynę wystąpienia hipomagnezemii. Lekarz może zlecić wykonanie dodatkowych badań.
Leczenie zazwyczaj polega na usunięciu przyczyny, która powoduje spadek stężenia magnezu, a także na likwidacji występujących objawów.
W łagodnej postaci hipomagnezemii zazwyczaj stosuje się doustne preparaty zawierające magnez oraz zaleca się modyfikacje diety celem zwiększenia spożycia pokarmów bogatych w magnez. Suplementy zawierające magnez są ogólnodostępne oraz nie wymagają posiadania e-recepty, lecz należy pamiętać, że nie powinno się suplementować produktów bez konsultacji z lekarzem.
Jeżeli objawy są poważniejsze, to lekarz może rozważyć dożylne podawanie magnezu w postaci siarczanu magnezu.
Materiały pomocnicze
K. Lennecke, K. Hagel, K. Przondziono, Opieka farmaceutyczna w samoleczeniu wybranych chorób, Wrocław 2012
https://www.mp.pl/pacjent/objawy/176012,hipomagnezemia
Powyższe informacje należy traktować jedynie jako informacyjno– edukacyjne. Treści te i porady w nich zawarte nie mogą zastąpić bezpośredniego kontaktu z lekarzem i nie powinny być uznawane za profesjonalną poradę. Strona Medspan nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywanie porad z materiałów bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
Prezentowane informacje o produktach leczniczych nie stanowią zapewnienia, że zostaną one Panu/Pani przepisane w naszym podmiocie leczniczym.
Informacje o zakresie stosowania leku opracowano na podstawie charakterystyki produktu leczniczego, jednakże zakres zastosowania określonego produktu leczniczego może być w niektórych przypadkach szerszy albo węższy niż wynika to z charakterystyki produktu leczniczego.
Prezentowane informacje nie stanowią reklamy produktu leczniczego w rozumieniu ustawy – Prawo farmaceutyczne.
Omawiane produkty lecznicze nie należy rozpatrywać w odniesieniu do działalności leczniczej Medspan Centrum Medyczne, w szczególności Medspan Centrum Medyczne nie stosuje wskazanych produktów leczniczych w sposób preferencyjny lub w zakresie wykraczającym poza standardowe ich zastosowanie, zgodne z ich przeznaczeniem.
Data opracowania: 31.01.2024