Trądzik jest przewlekłą chorobą skóry, która jest spowodowana zakażeniem mieszków włosowych oraz gruczołów łojokowych.  

Nadmiernie wydzielanie łoju powoduje zamykanie porów. W następstwie powstają zaskórniki, grudki, krosty, guzki i inne zmiany.

Zmiany trądzikowe można głównie zaobserwować na twarzy oraz plecach.

Jakie są rodzaje trądziku?

Można wyróżnić kilka postaci klinicznych:

• ropowiczy w którym pojawiają się ropne torbiele, a gojenie jest w następstwie bliznowacenia
• młodzieńczy, który najczęściej występuję w okresie pokwitania i może samodzielnie ustąpić
• bliznowcowy – w jego przebiegu dochodzi do powstania bliznowców lub blizn przerostowych
• trądzik z objawami ogólnymi i ciężkim przebiegiem – występuje głównie u młodych mężczyzn. Można zaobserwować zmiany w badaniach laboratoryjnych (wysokie OB, leukocytoza). Dodatkowo objawia się bólami stawowymi oraz może przebiegać z występowaniem podwyższonej temperatury.

Trądzik można również podzielić ze względu na przyczynę powstania:

• Polekowy – związany jest ze stosowanie m.in. witaminy B12 czy steroidów.
• Zawodowy – niektóre substancje chemiczne powodują jego powstanie np. chlor oraz oleje.
• Kosmetyczny – spotykany u osób, które korzystają z pudrów oraz róży.
• Niemowlęcy – główną przyczyną jego powstania jest stosowanie olejów mineralnych.

Co należy zrobić jeżeli pojawią się zmiany trądzikowe?

Oczywiście należy uda się na konsultacje do lekarza dermatologa lub lekarza rodzinnego, który wdroży odpowiednie leczenie. Przede wszystkim nie należy wyciskać powstałych zmian, a skórę trzeba pielęgnować przy użyciu odpowiednich preparatów.

Na czym polega diagnostyka trądziku?

Lekarz na podstawie obserwacji zmian może postawić odpowiednią diagnozę, lecz także może zlecić wykonanie.  dodatkowych badań, celem sprawdzenia poziomu hormonów.

Badania głównie wykonuje się w sytuacji, gdy trądzik jest oporny na leczenie oraz w sytuacji w której dochodzi do zaburzeń menstruacji.

Jak przebiega proces leczenia trądziku?

Możemy wyróżnić leczenie miejscowe oraz ogólnoustrojowe.

W leczeniu miejscowym (zewnętrznym) zazwyczaj stosuje się leki, które mają działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, przeciwłojotokowe. Do pielęgnacji skóry twarzy można również zastosowania roztwory oraz żele z dodatkiem tymolu lub mentolu.

Dobór preparatów jest uzależniony od rodzaju zmian, ponieważ inne preparaty są skuteczne w leczeniu zmian zaskórnikowych, a inne w leczeniu grudkowych czy krostowych.

W leczeniu doustnym głównie stosuje się tetracykliny, które działają przeciwbakteryjnie. Jest to zazwyczaj leczenie długotrwałe i powinno być stosowane pod kontrolą lekarza dermatologa, ponieważ po pewnym okresie czasu, należy zmniejszyć dawkę przyjmowanych leków.

W ciężkich przypadkach stosuje się izotretynoinę, która ma silne działanie przeciwłojotokowe lub keratolityczne, lecz kobiety muszą stosować leki z dużą ostrożnością oraz jeżeli są w wieku rozrodczym – muszą korzystać z antykoncepcji, ponieważ izotretynoina ma wpływ na płód i może powodować wady wrodzone.  

Leczenie trądziku powinno trwać co najmniej przez sześć miesięcy.

Co należy zrobić po zakończeniu leczenia trądziku?

Przede wszystkim należy odpowiednio pielęgnować skórę. Kosmetyki powinny być odpowiednio dobrane do rodzaju cery i przeznaczone dla skóry mieszanej lub łojotokowej. Należy również stosować kosmetyki, które mają działanie nawilżające.

Powinno się unikać tłustych kremów oraz produktów z zawartością alkoholu.

Jak już wcześniej napisaliśmy – nie wolno wygniatać powstałych zmian, ponieważ może to doprowadzić do powstania widocznych blizn oraz przebarwień.

Jakie są czynniki ryzyka powstania trądziku?

Udowodniono, że stres i zdrowie psychicznie ma wpływ na trądzik i może powodować jego zaostrzenie. U kobiet znaczenie ma cykl, czyli kilka dni przez miesiączką, zmiany trądzikowe mogą sią nasilić.

Trądzik jest bardzo popularną chorobą