Moczówka prosta to choroba endokrynologiczna, która objawia się wzmożonym pragnieniem oraz nadmiernie oddawanym moczem. W jaki sposób przebiega diagnostyka? Na czym polega leczenie moczówki prostej?
Spis treści
Czym jest moczówka prosta?
Moczówka prosta jest chorobą związaną z niedoborem lub zaburzeniem wydzielania wazopresyny przez tylny płat przysadki mózgowej. Wazopresyna jest hormonem który powoduje zagęszczanie moczu oraz ma wpływ na jego systematyczne wydalanie.
Osoby z moczówką prostą odczuwają wzmożone pragnienie oraz potrzebują korzystać z toalety znacznie częściej. Może dojść także do wystąpienia odwodnienia, ponieważ pacjenci, którzy cierpią na moczówkę prostą mogą wydalać nawet piętnaście litrów moczu na dobę. Zdrowa osoba wydala między półtora a dwa i pół litra moczu.
Przyczyny moczówki prostej
Przyczyną powstania moczówki prostej jest zaburzenie poziomu wazopresyny, która ma wpływ na funkcjonowanie nerek. Jeżeli jest nadmiar wody w organizmie, to wazopresyna powoduje zwiększenie ilości wydalana moczu. Jeżeli organizm jest odwodniony, to wazopresyna ma za zadanie zagęszczanie moczu.
Występuje kilka rodzajów moczówki.
Moczówka prosta centrala jest spowodowana niedoborem wazopresyny. Może to być spowodowane m.in. urazami, guzem podwzgórza, neuroinfekcją, a nawet reakcją autoimmunologiczną. Ponadto uszkodzenie podwzgórza lub przysadki mózgowej może być wrodzone.
Moczówka prosta nerkowa jest związana z brakiem wrażliwości cewek zbiorczych nerek na wazopresynę. Natomiast moczówka prosta ciążowa występuje tylko u kobiet w ciąży.
Objawy moczówki prostej
Głównym objawem jest duże pragnienie oraz konieczność częstego oddawania moczu. Dolegliwości nie ustępują nawet w godzinach nocnych.
- Oddawanie rozcieńczonego moczu
- Moczenie w nocy
- Bóle głowy
- Zaburzenia widzenia
- Wzmożone pragnienie
- Zaburzenia świadomości
- Zwiększone stężenie sodu
Jak przebiega rozpoznanie moczówki prostej?
Rozpoznanie polega na zebraniu wywiadu medycznego, przeprowadzeniu badania fizykalnego oraz wykonaniu badań laboratoryjnych. Wykonuje się m.in. badanie stężenia elektrolitów w osoczu, badanie osmoralności osocza i moczu, ocenę objętości wydalonego moczu w ciągu doby oraz ocenę ciężaru moczu. Ponadto wykonuje się także tzw. test wazopresynowy oraz odwodnieniowy.
W moczówce prostej zazwyczaj jest niska osmolarność moczu, mały ciężar moczu, wielomocz oraz duża ilość sodu we krwi.
Leczenie moczówki prostej
Leczenie moczówki prostej zależy od rodzaju moczówki. W przypadku moczówki centralnej, leczenie polega na uzupełnianiu niedoborów wazopresyny, poprzez podawanie desmopresyny, która ma podobne działanie. Lek może być przyjmowany donosowo lub doustne, a także pozajelitowo.
Leczenie moczówki prostej nerkowej polega na leczeniu choroby, która doprowadziła do wystąpienia moczówki, a także należy odpowiednio nawadniać organizm. W leczeniu także stosuje się diuretyki pętlowe, które mają działanie moczopędne, lecz także zagęszczając mocz, a także indometacynę.