Zaparcia polegają na zbyt małej częstotliwości wypróżnień. Występują często oraz są związane z podłożem czynnościowym, a lekarze polega na wdrożeniu odpowiednich nawyków.
Spis treści
Na zaparcia cierpią głównie osoby starsze, z małą aktywnością fizyczną oraz osoby, które stosują nieodpowiednią dietę. Ponadto zaparcia mogą także występować w przebiegu różnych chorób. Jest to dolegliwość, którą można leczyć.
Czym są zaparcia?
Zaparcia to problem z oddawaniem mas kałowych. Mogą być związane z przedłużonym zaleganiem treści pokarmowej w jelitach lub z problemem defekacji, czyli zaleganiem mas kałowych w końcowym odcinku układu pokarmowego, czyli w odbytnicy.
Do zaparć dochodzi w sytuacji w której treść jelitowa pozostaje przez dłuższy czas w jelicie. Nadmiar wchłoniętej wody powoduje, że stolec jest bardziej twardy oraz zbity. W konsekwencji stolec jest oddawany raz na kilka dni i z dużą trudnością.
Zaparcia występują, jeżeli są dwa lub mniej wypróżnień w ciągu tygodnia oraz występują dodatkowe objawy:
- trudność w defekacji
- nadmierne parcie
- uczucie niepełnego wypróżnienia
Zaparcia ciężkie, to oddawanie stolca dwa razy lub mniej w miesiącu.
Dolegliwości częściej występują u kobiet.
Czy zaparcia powinny budzić niepokój?
Zaparcia często występują na podłożu czynnościowym, czyli nie są związane z chorobą organiczną, lecz mogą także być objawem. Należy pamiętać o tym, że jeżeli rytym wypróżnień się zmienił, to niezwłocznie należy skontaktować się z lekarzem. Zaparcia, czy stolce ołówkowe, mogą być związane z chorobą nowotworową lub innymi dolegliwościami, dlatego nie należy bagatelizować zmienionego rytmu wypróżnień.
Przyczyny powstania zaparć
Najczęściej zaparcia powstają bez uwzględnionej przyczyny, czyli są tzw. zaparciami idiopatycznymi. Natomiast zaparcia mogą także być spowodowane m.in.:
- zespołem jelita drażliwego, który przebiega z zaparciami
- chorobami układu pokarmowego np. schyłkowość, nowotwory, choroba Leśniowskiego-Crohna
- zwężeniem odbytu
- przepukliną
- szczeliną odbytu
- guzkami krwawniczymi
- endometriozą
- chorobami układu nerwowego
- chorobami metabolicznymi
- ciążą
- zaburzeniami psychicznymi
- stosowaniem leków
Zaparcia – objawy
Najczęściej wśród objawów można wymienić:
- ból podczas defekacji
- twardy stolec
- nudności
- wzdęcia
- ból brzucha
- uczucie pełności
- odbijanie
- brak apetytu
- zawroty głowy
Czasami także może wystąpić gorączka, a także pojawienie się śluzu w kale, który jest spowodowany podrażnieniem błony śluzowej jelita.
Na czym polega leczenie zaparć?
Leczenie zaparć głównie polega na modyfikacji diety wprowadzając zwiększone ilości błonnika (np. siemię lniane) oraz wykonywaniu systematycznej aktywności fizycznej, która poprawia perystaltykę jelit. Ponadto należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu (powyżej trzech litrów na dobę). Można także do diety włączyć siemię lniane, a rano na czczo wypić szklankę letniej wody. Natomiast zaparcia mogą być objawem inny chorób, więc należy przeprowadzić diagnostykę, jeżeli pojawią się niepokojące dolegliwości.
Powinno się unikać stosowania leków przeczyszczających, lecz niekiedy jest to jedyny sposób powodujący defekację. W aptece są dostępne leki na zaparcia bez e-recepty.
Zaparcia – kiedy należy udać się do lekarza?
Zaparcia często nie są związane z innymi chorobami, lecz trzeba pamiętać o tym, że jeżeli dojdzie do utraty masy (jeżeli nie jest to efekt odchudzania) to należy udać się na wizytę lekarską. Objawem niepokojącym może być także ogólne osłabienie oraz gorączka. Ponadto pojawienie się krwi w stolcu jest także czynnikiem alarmowym.
Osoby po 45 roku życia oraz obciążone ryzykiem wystąpienia raka jelita grubego nie powinny lekceważyć dolegliwości związanych z zaparciami.
Jak przebiega diagnostyka zaparć?
Najpierw lekarz przeprowadzi wywiad, zadając specyficzne pytania dotyczące diety, aktywności fizycznej, czy chorób w rodzinie. Pojawi się pytanie o stosowanie leki, dlatego należy dokładnie powiedzieć jakie medykamenty są stosowane, ponieważ czasami to leki mogą powodować zaparcia.
W zależności od wywiadu medycznego lekarz przekaże konkretne zalecenia. Może to być wykonanie badań laboratoryjnych, czy też badania endoskopowego (kolonoskopia).
Lekarz rodzinny także może wystawić e-skierowanie do poradni gastroenterologicznej celem dalszego leczenia.
Podsumowanie
Najczęściej zaparcia powstają bez jednoznacznej przyczyny, a w ramach leczenia stosuje się modyfikację stylu życia. Należy unikać środków przeczyszczających. Należy także pamiętać o tym, że jeżeli wystąpią nietypowe objawy lub rytm wypróżnień się zmieni, to należy się niezwłocznie skontaktować z lekarzem.
Źródła pomocnicze
https://www.medonet.pl/choroby-od-a-do-z/najczestsze-objawy-chorobowe,zaparcia—przyczyny–leczenie-i-domowe-sposoby-na-zaparcia,artykul,1577501.html
https://www.mp.pl/pacjent/objawy/50664,zaparcia
https://www.medicover.pl/o-zdrowiu/zaparcia-domowe-sposoby-na-zaparcia-objawy-leczenie,170,n,192
https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/gastrologia/zaparcia-przyczyny-objawy-i-leczenie-aa-5Z3h-WMAa-x7Kh.html
Polecane wpisy na blogu: